ODPUST PARAFIALNY KU CZCI WNIEBOWZIĘCIA NMP
„Święto Wniebowzięcia to święto nadziei, uświadamiamy sobie dziś na nowo, że celem naszego życia jest niebo, stan wiecznej szczęśliwości, który Maryja jako pierwsza z ludzi poznała duszą i ciałem.” – bp Damian Muskus OFM
Uroczystość Wniebowzięcia NMP to wyjątkowy, odpustowy czas dla naszej parafii, kiedy to w szczególny sposób oddajemy cześć Maryi, a także dziękujemy za plony jakie wydała ziemia przynosząc do Kościoła pierwociny zbóż, zioła i kwiaty.
Mszy św. odpustowej o godz. 11.30 przewodniczył bp Damian Muskus OFM. W homilii Biskup Damian Muskus OFM podkreślił, że Maryja będąc w stanie błogosławionym nie koncentrowała się na sobie, tylko udała się do Elżbiety, aby jej pomóc. Od zwykłej troski o bliźniego zaczyna się tak naprawdę budowanie ewangelicznego świata. „Mężowie i ojcowie, żyjący w zażyłych relacjach z Chrystusem charakteryzują się łagodnością i męstwem (…) Matki i żony, które żyją blisko Chrystusa potrafią wnieść ciepło do ogniska domowego, łagodzą obyczaje są kochającym i współczującym sercem rodzinnej wspólnoty. Dziadkowie dla których Jezus jest drogą, prawdą i życiem wnoszą mądrość, wspierają w miarę swoich sił młodych, stanowią bezpieczną przystań dla wnuków i są symbolem życiowej mądrości. Dzieci dostrzegają w rodzicach i dziadkach nauczycieli życia, darzą ich szacunkiem, dokonują mądrych, rozsądnych wyborów. Czynią wolę Najwyższego, wtedy również, gdy za przykładem rodziców i dziadków żyją w bliskości z Jezusem.” (…) „Nauka Ewangelii zaczyna się w naszych domach. Jeśli w naszych domach nie ma wierności, odpowiedzialności w wielkich i małych sprawach, jeśli nasze relacje nie są przeniknięte duchem radosnej służby to nigdy nie będziemy wiarygodnymi świadkami dla innych. Jeśli w naszych domach, rodzinach nie potrafimy zbudować ducha jedności to jak pokonamy ducha obojętności?”. „Życie Ewangelią zaczyna się w domach, a dopiero później przenosi się w życie społeczne. Dziś żyć Ewangelią to między innymi solidarnie budować jedność.” (…) „Dziś przyszliśmy do naszej świątyni by uczcić piękno Najświętszej Niepokalanej Panny, by wychwalać jej wrażliwość na ludzkie biedy, by wzmacniać swoją nadzieję, by budować jedność między nami. Święto Wniebowzięcia to święto nadziei, uświadamiamy sobie dziś na nowo, że celem naszego życia jest niebo, stan wiecznej szczęśliwości, który Maryja jako pierwsza z ludzi poznała duszą i ciałem. Wniebowzięcie Maryi to znak, że Bóg uznaje człowieczeństwo za wielką wartość, że to co ziemskie nie jest Mu wcale obojętne i nie może być obojętne, skoro to On stworzył ten piękny świat i to On stworzył człowieka. Stworzył nas takimi jacy jesteśmy.” (…) „Wniebowzięcie Maryi odkrywa wielką prawdę o człowieku i jego przeznaczeniu, mówi ona, że dzięki Jezusowi i wstawiennictwu Jego Matki może i powinno zwyciężać w nas piękno bożego życia, które stanowi przepustkę do naszego udziału w chwale nieba. Boże życie zwycięża w nas, gdy potrafimy tak jak Maryja wyśpiewać hymn uwielbienia Bogu za piękno świata i patrzeć na ten świat oczami dziecka, czyli widzieć w nim dobro. Boże życie zwycięża w nas, gdy umiemy dziękować za boże dary – dzisiaj to czynimy przynosząc chleb, pierwociny płodów ziemi, wieńce. To jest wyraz naszego bożego życia i wdzięczności Bogu za to że daje nam pokarm, świat, ziarno, siły byśmy mogli te ziemię uprawiać. Boże życie zwycięża w nas, gdy nasze relacje międzyludzkie wnosimy Jezusa, tak jak wniosła Go do domu Elżbiety Maryja. Boże życie zwycięża w nas, gdy stajemy się głosicielami nadziei i radości, a nie siewcami niepokoju i niepewności.” (…) Niech Maryja, która nie potrafiła inaczej żyć jak tylko w zjednoczeniu z Bogiem, i która jako pierwsza z ludzi przeszła drogę z ziemi do nieba, wspiera nas abyśmy nie zapominali, że celem ludzkiej wędrówki jest spotkanie z Miłością bez końca”.
Po mszy św. zostały pobłogosławione bukiety z kwiatów i ziół, a także wieńce dożynkowe. Procesja Eucharystyczna była zwieńczeniem uroczystości odpustowej ku czci Wniebowzięcia NMP.
Bóg zapłać wszystkim za wspólną modlitwę!
