1.Chrzty udzielane są w naszej parafii:

– w 2 niedziele miesiąca na Mszy św. o godz. 11.30;
– w 1-szy dzień Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy na Mszy św. o godz. 11.30

– w innym terminie po uzgodnieniu

2. Dziecko należy zgłosić w kancelarii najpóźniej 2 tygodnie przed Chrztem.

3. Wymagane dokumenty:
– wyciąg aktu urodzenia dziecka z USC,
– zaświadczenia od rodziców chrzestnych z ich parafii zamieszkania, że są katolikami wierzącymi i praktykującymi (można je doręczyć w dniu Chrztu).

4. Dziecku do Chrztu należy zakupić świecę i szatkę chrzcielną.

Dekret Ks. Kardynała dotyczący udzielania chrztu:
Zgodnie z instrukcją duszpasterską Konferencji Episkopatu Polski z 1975 r. o udzielaniu sakramentu chrztu św., do chrztu należy dopuszczać wszystkie dzieci zgłoszone przez rodziców lub prawnych opiekunów, jeśli osoby te są wierzące i zobowiążą się, że dzieci będą wychowane w wierze, w której zostaną ochrzczone.
W związku z możliwością zaistnienia różnych sytuacji ustala się:

1. Nie należy udzielać sakramentu chrztu św. małym dzieciom bez faktycznej wiedzy rodziców lub prawnych opiekunów, a tym bardziej wbrew ich woli.

2. Do udzielenia chrztu wystarczy prośba jednego z rodziców bądź prawnych opiekunów.

3. Jeśli chrzest zgłasza matka samotnie wychowująca dziecko, która jest osobą praktykującą, chrzest winien odbyć się bez dodatkowych wymagań.

4. Jeśli rodzice żyją w związku cywilnym lub w konkubinacie i nie mogą za­wrzeć małżeństwa z powodu przeszkód kanonicznych, jednak praktykują swoją wiarę w tym, co jest dla nich możliwe, dziecko należy ochrzcić, wymagając na piśmie oświadczenia rodziców, że zobowiązują się wychować dziecko w wierze katolickiej.

5. Jeśli o chrzest swego dziecka proszą rodzice żyjący w związku cywilnym lub konkubinacie, którzy nie mają żadnych przeszkód kanonicznych do zawarcia kanonicznego związku małżeńskiego, należy starać się o doprowadzenie rodziców dziecka do zawarcia małżeństwa przed chrztem ich dziecka. 

W przypadku odmowy zawarcia małżeństwa, można udzielić chrztu, wymagając na piśmie oświadczenia rodziców dziecka, że zobowiązują się do troski o jego chrześ­cijańskie wychowanie i dodatkowo osobnego oświadczenia rodziców chrzestnych dziecka, że zobowiązują się uczynić wszystko i dopilnować, by chrześniak został wychowany w wierze katolickiej.
Jeżeli natomiast nie ma zupełnie nadziei na wychowanie dziecka w wie­rze, w której ma otrzymać chrzest, udzielenie sakramentu należy odłożyć, wyjaśniając rodzicom przyczynę takiej decyzji (kan. 868 § 1, 2). Jeśliby doszło do takiej sytuacji, która w naszych warunkach należy do rzadkości, każdą decyzję o odłożeniu chrztu duszpasterz winien skonsultować z kurią metropolitalną. Mając na uwadze nauczanie Kościoła o konieczności chrztu do zbawienia (KKK 1213) w wypadku wątpliwości co do udzielenia chrztu lub odłożenia go, należy opowiedzieć się za udzieleniem chrztu.

6. W przypadku niedostatków wiary i praktyki religijnej rodziców, należy zatroszczyć się o to, by chrzestni byli ludźmi żywej wiary.

7. Należy przyjąć za regułę, że chrzest dziecka rodziców, którzy nie żyją w kanonicznym małżeństwie i podpisujących zobowiązanie o wychowaniu w wierze swojego dziecka, winien odbyć się w kościele parafialnym jego rodziców, chyba że jest jakaś słuszna przyczyna chrztu gdzie indziej, ale wtedy za pi­semnym zezwoleniem proboszcza lub wikariusza własnej parafii. Takie zezwolenie, którego duszpasterz nie powinien odmawiać, winno być udzielone po rozmowie duszpasterskiej i odpowiednim pouczeniu.

8. Rodzice chrzestni powinni być bierzmowani, mieć ukończone szesnaście lat (chyba, że proboszcz jest zdania, iż słuszna przyczyna umożliwia dopuszczenie młodszej osoby), być katolikami wyznającymi swoją wiarę życiem zgodnym z nauką Kościoła (nie wolno np. dopuszczać do pełnienia tej funkcji osób żyjących w związkach niesakramentalnych oraz młodzieży nieuczęszczającej na katechizację).
Osoby niespełniające tych wymogów nie mogą być ani chrzestnymi, ani świadkami chrztu.